شیوع دیس فونیا و عوامل مرتبط با آن در آموزگاران ابتدایی یزد

زمینه و هدف: کیفیت صدا ی معلم نقش مهمی در تفهیم مطالب درسی به دانش‌آموز دارد. خشونت صدا مهم‌ترین نشانه بیماری‌های حنجره است که بسیار شایع می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان آگاهی و عوامل مرتبط با دیس‌فونی و همچنین میزان شیوع آن در معلمین دبستان‌های شهر یزد می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، ورجسای 280 نفر تعیین شد. از پرسشنامه محقق ساخته جهت جمع‌آوری داده ها در خصوص متغیر آگاهی از دیسفونی علائم و میزان شیوع و نیز رفتارهای پیشگیری‌کننده به همراه متغیرهای دموگرافیک استفاده شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری از طریق نرم‌افزار SPSS و آمار توصیفی و نیز آزمون‌های اسپیر من، تی تست، آنووا و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میزان شیوع دیس فونی در معلمان 4/55 درصد و شایع‌ترین مشکل "خشک شدن گلو " بود. بین تحصیلات و میزان آگاهی رابطه معناداری وجود داشت (02/0p=). هر میزان سطح تحصیل بالاتر می‌شد؛ میزان آگاهی از دیس فونی نیز افزایش می‌یافت. همچنین نتایج نشان داد که بین جنس و ساعات تدریس رابطه معناداری از لحاظ آماری یافت شد (04/0p=). زنان بیشتر از مردان در خصوص عوامل پیشگیری‌کننده از دیس فونی اطلاعات داشتند (02/0p=). در بررسی رابطه رفتار پیشگیری‌کننده از دیس‌فونی و میزان آگاهی رابطه معناداری و مستقیم با ضریب اطمینان 99 درصد با ضریب همبستگی 30 درصد مشاهد شد. معلمان با نمره آگاهی بیشتر، رفتارهای پشگیری‌کننده بیشتری را نسبت به سایرین داشتند (001/0p=). نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای این مشکل در معلمین دبستان‌های شهر یزد رفتارهای پیشگیری‌کننده از این اختلال بسیار ضعیف می‌باشد. لذا توصیه می‌شود با برگزاری کلاس‌های آموزشی از سوی متخصصین این امر میزان آگاهی و عملکرد معلمان جهت پیشگیری و کنترل این مشکل افزایش داده شود.